Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Πανό .

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ - ΚΑΛΛΙΘΕΑ.

ΠΑΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΩΝ 2 ΟΜΑΔΩΝ


ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΕΞΕΓΕΡΘΕΝΤΑ ΛΑΟ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ


ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ.

ΠΑΝΟ ΑΠΟ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΗΛΥΣΙΑΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΕΤΙΝΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1929, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ ΣΤΗΝ ΛΑΜΙΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΙΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΛΑΜΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΤΡΩΝΙΑ. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΓΙ΄ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤ΄ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΟΜΑΔΩΝ, ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ, ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝ ΚΑΙΡΟ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΕΤΑΙΡΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΤΩΝ ΥΠΟΔΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ.

(Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ/ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΚΟΜΙΖΟΥΝ/Ο Π.Γ.Σ. ΣΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ).

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Breaking the law .

Γουστάρουμε πολύ όταν άτομα που σχετίζονται με τον αθλητισμό εκδηλώνουν την ανθρώπινη τους υπόσταση συμμετέχοντας ενεργά στο κοινωνικό πεδίο και στα τεκταινόμενα , αδιαφορώντας μη τυχόν και τους κακοχαρακτηρίσουν προσάπτοντας τους ότι ξεφεύγουν από το αντικείμενο τους , αρνούμενοι να παίξουν τον ρόλο που τους έχει αναθέσει το σύστημα ως χεριών και ποδιών που περιεργάζονται απλά μια μπάλα και ενίοτε στην καλύτερη ως celebrity , σύζυγοι εμφανίσιμων μοντέλων , ηθοποιών , που πίνουν το fredo cappuccino τους σε κάποια καθώς πρέπει πλατεία , κάνουν το μπάνιο τους στη παραλία του super paradise και σερφάρουν από το ένα μπουζουξίδικο στο άλλο.

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο τωρινός προπονητής της ομάδας της Πράσινης Θύελλας Ανακύκλωση που αγωνίζεται στην Γ΄ερασιτεχνική κατηγορία και παλιός παίκτης της ομάδας μας τις περιόδους 1992/3 με 1996/7 , Σάββας Κωφίδης , ο οποίος πήρε μέρος στον φιλικό αγώνα παλαίμαχων ποδοσφαιριστών (μεταξύ των οποίων και οι Μίμης Παπαϊωάννου, Νίκος Σαργκάνης, Χουάν Ραμόν Ρότσα, Ηλίας Πουρσανίδης , Νίκος Μάλλιαρης) και δημοσιογράφων που έγινε στις 14 Φλεβάρη στο δημοτικό γήπεδο Γαλατσίου σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους 300 απεργούς πείνας.





Ο Σάββας Κωφίδης δεν μένει μόνο εκεί αφού συγκαταλέγεται και αυτός ανάμεσα στους χιλιάδες που αρνούνται να πληρώσουν το χαράτσι των διοδίων , μιας κίνησης που όταν ξεκίνησε κανείς δεν φανταζόταν (ούτε ίσως οι πιο αισιόδοξοι) ότι θα πάρει τέτοια έκταση.




Τέλος λίγα λόγια από τον ίδιο για τα όσα σκέφτεται , αισθάνεται και πράττει...




..."Εδώ και περίπου ένα χρόνο έχω σταματήσει να πληρώνω διόδια. Πόσο μάλλον σε δρόμους - καρμανιόλες όπως αυτός των Μαλγάρων.

Εδώ και αρκετό καιρό έχω ιδρύσει με φίλους μία οργάνωση, τη «hasta la Victoria siempre», όπου συμμετέχουν και άλλα πρόσωπα από το χώρο του αθλητισμού, της τέχνης και του τραγουδιού. Διοργανώνουμε ποδοσφαιρικούς αγώνες με κοινωνικό σκοπό. Μόλις ενημερώθηκα για την ύπαρξη δύο ακόμα οργανώσεων που αντιτίθενται στα διόδια, τη «Δεν πληρώνω διόδια» και τη «STOP διόδια», τότε είπα και εγώ τέρμα. Για ποιο λόγο να πληρώνουμε διόδια από τη στιγμή που πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας για να είμαστε στους δρόμους; Ποιος μας το επιβάλλει αυτό; Και σε δρόμους μάλιστα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις.

Στο δρόμο Θεσσαλονίκη - Αθήνα υπάρχουν δέκα σχεδόν σταθμοί διοδίων. Είναι τρελό! Και μιλάμε για ένα δρόμο - καρμανιόλα, που δεν πληροί στοιχειώδεις προϋποθέσεις. Δεν υπάρχει ούτε ένας παράδρομος. Γιατί λοιπόν να πληρώνω εγώ και ο υπόλοιπος κόσμος κάτι το οποίο, όχι μόνο είναι αυθαίρετο, αλλά είναι και λάθος; Αν είναι δυνατόν! Μιάμιση ώρα δρόμος για τη Λάρισα και υπάρχουν πέντε σταθμοί διοδίων! Τέρμα το χαράτσι..

Ας αρχίσουμε να διεκδικούμε όλοι τα δικαιώματά μας. Μη σκύβουμε άλλο το κεφάλι. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να πληρώνουμε για να περάσουμε μπάρες, τις οποίες έβαλαν κάποιοι αυθαίρετα, για να κινηθούμε ελεύθερα. Ας αρχίσει να διεκδικεί ο Έλληνας τα δικαιώματά του. Το δικαίωμα να κινείται ελεύθερος και το δικαίωμα να διεκδικεί το δίκιο του".

Ανδρομάχη Δόμβρου .

Στο ίδιο μήκος κύματος φιλοσοφίας με τους Λεωνίδα Ποζάνη , Αστέριο και Γιώργο Γιουβανάκη κινήθηκαν και τα όσα είπε η Ανδρομάχη Δόμβρου , πρώην αθλήτρια σε μπάσκετ , βόλεϊ , στίβο , του συλλόγου.

Μέσα από τα λεγόμενα της για την πορεία της στον σύλλογο , ανέδειξε την διαφορετικότητα των αντιλήψεων , των κινήτρων , των αξιών που κινούσαν τα μυαλά , τις καρδιές , τα σώματα , των εν ασχολούμενων , συμμετεχόντων , και διαγωνιζόμενων τότε , σε αντιδιαστολή με την σημερινή βιομηχανία του αθλήματος που προάγει και παράγει επαγγελματίες , πρωταθλητές , κέρδη.

Μέρος λοιπόν των όσων δήλωσε η Ανδρομάχη Δόμβρου..



«Είχαμε τις ιδέες μας για τον αθλητισμό. Αγωνιζόμασταν χωρίς χρήματα, για μια πορτοκαλάδα. Για την φόρμα , αν την είχαμε. Ξεκίνησα το 1954 ως μαθήτρια γυμνασίου, με προπονητή τον κ. Πεταλίδη και δημιουργήσαμε μια ωραία ομάδα με διακρίσεις.

Αγωνιζόμασταν στο ανοιχτό της ΧΑΝΘ με καλές επιδόσεις. Στη συνέχεια όταν μετά την Αθήνα όπου είχα βρεθεί, γύρισα στη Θεσσαλονίκη, δημιούργησα μια ομάδα μπάσκετ με καλές εμφανίσεις .

Το 1965 παντρεύτηκα εγκατέλειψα την αγωνιστική δράση αλλά το 1972 επανήρθα και δημιούργησα μια ομάδα βόλεϊ.

Έπειτα από το 1972 έφυγα από τον ΑΡΗ και δραστηριοποιούμαι πλέον στα Νέα Μουδανιά. Από το 1993 που έχασα τον άνθρωπο μου δεν πηγαίνω πολύ στο γήπεδο αλλά είμαι πιστή οπαδός του ΑΡΗ.

Ο στίβος ήταν αγαπημένο κομμάτι για εμένα. Ήμασταν μια τετράδα αθλητριών που κατακτούσαμε τις πρώτες θέσεις στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Αυτή ήταν η πορεία μου στον ΑΡΗ. Ποτέ δεν χάσαμε αγώνες γιατί παρακολουθούσαμε την ομάδα από κοντά με τα παιδιά μου. Πλέον ο αθλητισμός έχει εξειδικευτεί. Εμείς τότε κάναμε πολλά αγωνίσματα .

Αξίζει ο άνθρωπος να παραμένει έντιμος και να μην αφήνει πίσω του αναμνήσεις άσχημες.

Ο ΑΡΗΣ για μένα είναι μια ιδέα. Είναι η ομάδα μου».

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

97 χρόνια Άρης .

Με αφορμή την χθεσινή επέτειο για τα 97 χρόνια του συλλόγου θα γίνει μια αναφορά στο παρελθόν και τον Αστέριο Γιουβανάκη μέσω των όσων δήλωσαν στον ραδιοσταθμό "Aris Fm" o γιος και ο εγγονός του Αστέριου Γιουβανάκη, Γιώργος και Αστέρης.


Έτσι αναδεικνύονται ιστορίες ανθρώπων όπως του Αστέριου Γιουβανάκη και πάνω απ΄όλα χιλιάδων ανώνυμων φίλων της ομάδας που με ανιδιοτέλεια , προσωπικό κόστος , μόχθο , έχοντας βιωματική σχέση με τον σύλλογο , τον βοήθησαν να επιζήσει και να ανδρωθεί μακριά από τις σημερινές πελατειακές σχέσεις ανταποδοτικότητας (καλή πορεία , επιτυχίες, γήπεδο με ανέσεις κτλ.) που επικρατούν ως ένα ορισμένο βαθμό και τα προσωπικά οφέλη που απομυζούν αρκετοί με τη συμμετοχή τους στον σύλλογο (από διοικούντες μέχρι οπαδούς).


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΠΕ Ο ΑΣΤΕΡΗΣ ΓΙΟΥΒΑΝΑΚΗΣ.


«Θα σας πω όσα γνωρίζω. Το πρώτο γήπεδο του ΑΡΗ βρισκόταν στο πεδίον του Άρεως (Βυζαντινό μουσείο , νέο δημαρχείο και το πάρκο ακριβώς δίπλα. Εν συνεχεία εκεί ήταν οι βοηθητικές εγκαταστάσεις της ομάδας) . Εκείνο το γήπεδο ήταν πολύ κακό, είχε χαλίκια και πέτρες . Στη συνέχεια με μεγάλη προσπάθεια του Ηλιάδη, τότε προέδρου του Συλλόγου, κατάφεραν να πάρουν τον χώρο δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου (Βελίδειο συνεδριακό κέντρο).

Μαζεύονταν στην περιοχή όλοι οι Αρειανοί. Οι παίκτες και τα “αγιοτριαδίτικα” κορίτσια, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο παππούς μου. Με φτυάρια και με τσάπες φτιάξανε ένα εκείνη την εποχή.

Στη συνέχεια ο Μεταξάς (με το γνωστό νταβατζιλίκι της εξουσίας) πήρε την έκταση και έστειλε τον ΑΡΗ στην περιοχή Χαριλάου (το 1939 η περιοχή βρίσκονταν έξω από το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης Κατά βάση ήταν χωράφια με λίγα αγρόσπιτα) που βρισκόμαστε. Απαλλοτριώθηκε με σκοπό ο ΑΡΗΣ να καταβάλει ένα ποσό ώστε να περιέλθει στην ιδιοκτησία του (η έκταση όπως τελικά φάνηκε ανήκε σε ένα τσιφλικά επονόματι Χαρίλαο, ο οποίος κατείχε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η έκταση είχε περιέλθει στην ιδιοκτησία του μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, δώρο από Γάλλους στρατιωτικούς για τις υπηρεσίες που τους προσέφερε καθότι ήταν διερμηνέας τους) .

Έπειτα μεσολάβησε ο πόλεμος, η κατοχή και ο εμφύλιος (στη διάρκεια της η έκταση είχε γίνει στρατόπεδο. Μέρος όπου ήταν εγκατεστημένα και φυλάσσονταν στρατιωτικά οχήματα, άρματα και πυροβόλα όπλα). Κάποια στιγμή που τα πράγματα ηρέμησαν ο ΑΡΗΣ μπορούσε να προπονηθεί στο γήπεδό του καθώς περιέφραξαν την αλάνα. Είχαν ζητήσει τότε ένα δάνειο που τελικά δεν του δόθηκε καθώς συνάντησε λυσσώδη αντίδραση από τον υπουργό παιδείας.

Ο δικηγόρος του Χαρίλαου που ήταν φίλος του Γιουβανάκη , ρώτησε τι θα γίνει . Εάν δεν πλήρωναν μέχρι την καταλυτική ημερομηνία που είχε τεθεί, τα χρήματα θα επέστρεφαν (τελικά έγιναν δικαστήρια και το 1948 η ομάδα πλήρωσε 5000 χρυσές λίρες στο ταμείο παρακαταθηκών προκειμένου η έκταση να περιέλθει στην χρήση της).

Λόγω της αδυναμίας της οικονομικής , υπήρχε μεγάλη ανέχεια εκείνη την εποχή, τα πράγματα δυσκόλευαν κι έτσι ο Γιουβανάκης πήγε έβγαλε τις λίρες που είχε δίχως να σκεφτεί τίποτα άλλο και όλα αυτά από τη λατρεία που είχε για τον ΑΡΗ. Για τον εαυτό του σπίτι δεν πήρε ποτέ. Έδωσε τα χρήματα για το γήπεδο, για τον ΑΡΗ μας.

Εκείνη την εποχή ο Γιουβανάκης ήταν συνέχεια στο γήπεδο, ήταν ο πρόεδρος επιτροπής κατασκευής του γηπέδου. Ήταν μεγάλη και αγνή η αγάπη που υπήρχε για τον ΑΡΗ.

Να είμαστε καλά και να γιορτάσουμε και στα 100 του χρόνια και πάλι τον ΑΡΗ μας».


ΚΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΟΥΒΑΝΑΚΗ


«Θυμάμαι οι φίλαθλοι του ΑΡΗ, μετά τις δουλειές τους έρχονταν στο γήπεδο και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να βελτιώσουν την κατάσταση του τερέν. Ερχόταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας με τσάπες, καροτσάκια και κουβαλούσαν.

Έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και αυτό το γήπεδο με την εξαγορά του από τον ΑΡΗ έγινε η βάση και η ψυχή της ομάδας μας. Το πρώτο επίσημο παιχνίδι έγινε το 1952 (τα εγκαίνια του γηπέδου έγιναν στις 4 Νοέμβρη του 51΄ σε φιλικό αγώνα με τον Ολυμπιακό και 2 ημέρες αργότερα πραγματοποιήθηκε το πρώτο επίσημο παιχνίδι με αντίπαλο την ομάδα των σιδηροδρομικών, τον Θερμαΐκό, για το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης) .

Ο ΑΡΗΣ ήταν πρωτοπόρος και με το πρώτο σκέπαστρο στην Ελλάδα. Σιγά σιγά λοιπόν το “Κλεάνθης Βικελίδης” πήρε μια μορφή κανονικού γηπέδου.

Αθλητής του στίβου ήταν και ο Σόλωνας, η ψύχη του γηπέδου και του ΑΡΗ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερος Αρειανός από αυτόν.

Δεν έλειψα ποτέ από καμία εκδήλωση του ΑΡΗ αλλά περνάνε τα χρόνια και δεν μπορώ να έρχομαι πια στο γήπεδο.

Ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος του ΑΣ για 5 συναπτά έτη. Ανήκε στην ομάδα των ανθρώπων που μεγαλώσανε με τον ΑΡΗ. Προσπαθούσε να δώσει λύσεις στα διάφορα προβλήματα του Συλλόγου.

Ήταν μια περίοδος που ο ΑΡΗΣ μεγαλουργούσε και ήταν σπουδαία ομάδα. Την σέβονταν οι πάντες.

Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε την προσφορά ανθρώπων που χάρισαν την ζωή τους υπηρετώντας τον Σύλλογο».

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Λεωνίδας Ποζάνης

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του συλλόγου από το 1946 έως το 1959 Λεωνίδας Ποζάνης μίλησε στον ραδιοσταθμό "Aris Fm" για την πορεία του στην ομάδα , τον σύλλογο , τους ανθρώπους του , το γήπεδο Χαριλάου , τα δύσκολα χρόνια , το ποδόσφαιρο στην σύγχρονη εποχή , τον κόσμο της ομάδας.

Από τα λεγόμενα του αντιλαμβάνεται κανείς τις διαφορές του τότε με το σήμερα , τις ασυνέχειες που υπάρχουν μεταξύ των εποχών , τις μεταβολές που έχουν υπεισέλθει στο πέρασμα του χρόνου στις δομές , τις αξίες , τα κίνητρα , τις αντιλήψεις , συνέπεια των κοινωνικών μεταβολών.

Από την περίοδο που οι σύλλογοι ήταν ομαδοποιήσεις ανθρώπων για να μετατραπούν σε εταιρίες , απ΄την εποχή που οι αγωνιζόμενοι ήταν οπαδοί , φίλοι της ομάδας , για να μετατραπούν σε ξεχωριστές οντότητες με διακριτούς ρόλους η κάθε μια . Από τη μια οι αθλητές - επαγγελματίες , από την άλλη οι θεατές - πελάτες.

Ακολουθεί εν συνεχεία μέρος των όσων είπε ο Λεωνίδας Ποζάνης .



ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ


«Η δική μου ευκαιρία ξεκίνησε σε έναν αγώνα , όταν χτύπησε ένας παίκτης και μπήκα εγώ στον αγωνιστικό χώρο . Μετά από το τέλος του παιχνιδιού με φώναξε ο Βικελίδης και μου έδωσε τρεις δραχμές για να βγάλω μια φωτογραφία . Έπειτα με έβαλαν και υπόγραψα το δελτίο μου .

Ήρθα το 1946 κι έμεινα μέχρι το 1959 . Ακολούθησαν 12 χρόνια στις ακαδημίες του Συλλόγου . Πέρασαν πολλοί αθλητές από τα χέρια μου , όπως ο Δημητριάδης , ο Κωνσταντινίδης και άλλοι πολλοί .

Κάθισα πολλά χρόνια στα εφηβικά τμήματα και όταν με φώναξαν για να βγω στη σύνταξη , δεν δέχτηκα γιατί ήμουν ήδη συνταξιούχος στη δουλειά μου .

Δεν μπορώ να παρακολουθήσω τον ΑΡΗ γιατί στενοχωριέμαι όταν ο αντίπαλος φτάνει κοντά στην εστία της ομάδας .

Έχω μια παλιά φανέλα . Έχω πει στη γυναίκα μου ότι όταν πεθάνω , θέλω με αυτήν να με θάψουν ».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ


«Εύχομαι να τα χιλιάσει γιατί 100 χρόνια δεν είναι τίποτα . Με το όνομα του ΑΡΗ μεγαλώσαμε και με αυτό θα πεθάνουμε » .


ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΜΠΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΟΛΩΝΑ ΥΨΗΛΑΝΤΗ


«Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως δεν υπήρχε δεύτερος . Είναι για εμένα η μεγαλύτερη φυσιογνωμία του ΑΡΗ . Όταν ήταν να ονομαστεί το γήπεδο , τρία ήταν τα επικρατέστερα ονόματα μεταξύ των οποίων και του Καμπάνη . Εγώ ψήφισα “Βικελίδης” , πράγμα που όταν το έμαθε ο Καμπάνης , με φώναξε και με φίλησε . Τέτοια φυσιογνωμία ανθρώπου ήταν ».


«Κάθε μέρα θα ανταμωθούμε στο γήπεδο . Ήταν παλιός αθλητής του στίβου . Αν του πάρεις τον ΑΡΗ από τη ζωή του, θα μαραζώσει ».

ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΧΑΡΙΛΑΟΥ


«Ήταν μεγάλη ιστορία ο Αστερίου Γιουβανάκης . Βοήθησε σημαντικά και πήραμε το γήπεδο . Τα κτήματα τα πήραμε από το γαλλικό απόσπασμα και φυσικά τα χρήματα που δόθηκαν ήταν πολλά για εκείνη την εποχή . Πετραδάκι πετραδάκι χτίστηκε το γήπεδο .

Το γήπεδο Χαριλάου για μένα είναι ναός , εκκλησία . Το βλέπεις και δακρύζεις . Ήταν αλάνα όταν έπαιζα εγώ . Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει . Βέβαια το γήπεδο είναι μικρό αλλά από την άλλη υπάρχει μια διαφορετική ζεστασιά».


ΓΙΑ ΤΙΣ «ΑΠΟΛΑΒΕΣ» ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ


«Όταν τελειώναμε την προπόνηση , υπήρχε ένα κυλικείο κοντά στο γήπεδο και μας έδιναν δυο σάντουιτς με πρωτοβουλία του Γιουβανάκη . Ξέρεις τι σημαίνει δυο σάντουιτς για παιδιά νηστικά εκείνης τη εποχής! Πολύ σημαντικό .

Περάσαμε δύσκολα χρόνια στην αρχή αλλά ωραία χρόνια. Δούλεψα και 17 μήνες στα καράβια . Για 12 ώρες την ημέρα και δεν έπαιρνα δεκάρα . Περάσαμε δύσκολα αλλά στη συνέχεια βελτιώθηκαν και πολλά τα οφείλουμε στο ποδόσφαιρο . Μπορεί να μην είχε απολαβές αλλά τρώγαμε δωρεάν σάντουιτς ».

ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΗΜΕΡΑ


«Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα , όποιος έχει χρήματα αγοράζει καλούς παίκτες . Δεν υπάρχουν διοικήσεις , πλέον οι μάνατζερ κάνουν τις διαπραγματεύσεις . Ο ΑΡΗΣ έβγαλε πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές . Θυμάμαι έντονα πολλές στιγμές όπως τον τελικό του Κυπέλλου το 1970 ».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ


«Οι φίλαθλοι του ΑΡΗ ακολουθούν την ομάδα παντού και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μοναδική .

Έχουν αφηνιάσει με τον ΑΡΗ . Δεν έχω ξαναδεί τέτοια αγάπη , τέτοια τρέλα με τον ΑΡΗ . Ακολουθούν παντού όπου πάει , όπου κι αν αγωνίζεται . Σε κάνει να σκέπτεσαι σε τέτοιες καταστάσεις που ζούμε σήμερα πως μπορούν και ακολουθούν. Είναι θαρρείς και τους τρέφει και τους ανανεώνει ο ΑΡΗΣ . Είναι μια κατάσταση τρέλας ».

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Κάηκε ο προπονητής καρνάβαλος .

Παρελθόν αποτελεί από την θέση του προπονητή της ομάδος μας από της 7 Μαρτίου ο Γιάννης Μιχαλήτσιος καθώς το παιχνίδι με τον Ηρακλή ήταν το τελευταίο που κοουτσάρισε , τον οποίο και αντικατέστησε ο Σάκης Τσιώλης .




Στη συνέντευξη τύπου μετά την λήξη του αγώνα με τον Ηρακλή ο πρώην τεχνικός της ομάδας μας προφανώς επηρεασμένος από το γιορτινό κλίμα εκείνων των ημερών εξαιτίας των αποκριών της τυροφάγου , είπε να παριστάνει για λίγο τον βασιλιά καρνάβαλο , ζηλεύοντας την δόξα και την λάμψη του.



Σε μια κίνηση συναδελφικής αλληλεγγύης ανοίγοντας το εορταστικό Τριώδιο , δεν παρέλειψε να αναφερθεί με τα καλύτερα λόγια επιστρατεύοντας υποτιθέμενες δηλώσεις off the record γιατί επίσημα δεν ειπώθηκαν ποτέ , στον προκάτοχο του στην τεχνική ηγεσία της ομάδας , Έκτωρ Ραούλ Κούπερ , λέγοντας πως: «Οι στόχοι για playoffs δεν υπήρχαν, υπήρχε ο στόχος για τη σωτηρία. Το έχει πει ο προηγούμενος προπονητής στους ανθρώπους του ΑΡΗ».




Αυτή δεν ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που αναφέρθηκε άμεσα η έμμεσα στον προκάτοχό του καθώς το κρεσέντο κρατούσε καιρό τώρα . Οι τελευταίες δηλώσεις που πρόλαβε να κάνει ήταν λογική συνέχεια των προηγούμενων όπως στον αγώνα με τον Ολυμπιακό: «Μετά από τις ήττες από την Ξάνθη και τον Πανιώνιο, ήμασταν εντελώς εκτός Ευρώπης. Μετά κάναμε θετικά αποτελέσματα και το σημερινό αποτέλεσμα μας αδικεί» , στον αγώνα με την ΑΕΚ: «Εγώ δε θέλω να γίνονται κατευθείαν μεγάλες μπαλιές. Έχουμε καλούς φορ. Η δομή της ομάδας είναι έτσι και δε φταίει η Διοίκηση. Εγώ θέλω η μπάλα να περνάει από το κέντρο, με χαμηλά την μπάλα, να έχουμε ένα διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού και όχι με μία μεγάλη μπαλιά κατευθείαν μπροστά» «Σήμερα ξεπλύναμε τη ντροπή για το 4-0 του πρώτου γύρου» , στο ματς με τον ΠΑΟΚ: «Προσπαθώ αυτό το λίγο καιρό που είμαι στην ομάδα να αλλάξω ορισμένα πράγματα που αφορούν τον τρόπο παιχνιδιού. Ο τρόπος με τον οποίο παίζει ο Άρης έχει πεθάνει. Στα δυο τελευταία παιχνίδια κάναμε πάρα πολλές ευκαιρίες για γκολ. Τόσες όσες δεν είχαμε κάνει σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο. Εάν είχα στήσει εγώ την ομάδα και είχα κάνει κάποιες επιλογές τότε θα μπορούσα να κάνω καλύτερα πράγματα» και στον αγώνα με τον Εργοτέλη: «Ήθελα, πρώτα απ’ όλα, να τονώσω την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών και να παίξουμε με την μπάλα κάτω. Αυτό θέλω από την ομάδα, γιατί έχει σταματήσει ο καιρός του καταστροφικού ποδοσφαίρου. Εγώ ήθελα να περνάει η μπάλα από το κέντρο χωρίς μακρινές μπαλιές και μέσα σε τρεις ημέρες άλλαξε ο τρόπος παιχνιδιού. Δε θέλω να πουλάμε εύκολα την μπάλα».




Έτσι μέσα από ντεμαράζ δηλώσεων προσπάθησε να συγκρίνει την προπονητική του αξία με του Κούπερ, να εξηγήσει τα μη επιθυμητά αποτελέσματα της δικιάς του θητείας στον πάγκο της ομάδος μεταφέροντας τις ευθύνες για τις αποτυχίες σε άλλον και να συνδράμει τις φωνές εκείνες μέσα στους κόλπους του συλλόγου που προσπάθησαν να ξεγυμνώσουν και να αποκαθηλώσουν τον Κούπερ στα μάτια του κόσμου χρήζοντας τον υπεύθυνο της κακής πορείας της ομάδας στο εγχώριο πρωτάθλημα , βαπτίζοντας τις μεταγραφές του καλοκαιριού δικές του επιλογές , κατηγορώντας τον ότι παρόπλιζε παίκτες (Ναφτί) αποδυναμώνοντας την ομάδα , χρεώνοντας την καθυστερημένη ενίσχυση της ομάδας την περίοδο του Ιανουαρίου και το χάσιμο παικτών σε παιχνίδια του μάνατζερ του , λέγοντας πως ο Κούπερ δεν έφυγε για αγωνιστικούς λόγους «να δείτε που θα πάει μετά από΄μας και ποιους θα έχει δίπλα του» κτλ.



Για τη στάση του λοιπόν και όχι για το μη επιτυχές πέρασμα στον πάγκο της ομάδας έχει προσθέσει και αυτός τ΄όνομα του στον μακρύ κατάλογο τον ατόμων που είναι Persona non grata .

Πανό .

ΑΡΗΣ - ΠΑΝΣΕΡΡΑΙΚΟΣ ( ΠΑΝΟ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΟΝΤΟΣ ΗΛΙΟΥ ).

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ - ΚΕΡΚΥΡΑ.


ΗΡΑΚΛΗΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ.


Α.Ε.Κ. - KAΒΑΛΑ ( Η ΦΥΣΗ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΣΑΣ/ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ! ).


ΛΑΡΙΣΑ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ( ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ ΤΕΛΕΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΜΙΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ).


AΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ( 6ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ/ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ).

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Kερκίδα συνειδήσεων.

Κερκίδα Συνειδήσεων λέγετε η ραδιοφωνική εκπομπή των παιδιών της "Αυτόνομης Ζώνης", συλλογικότητας/group οπαδών της ομάδας του Παναιτωλικού. Το περιεχόμενο της εκπομπής αντικατοπτρίζετε πλήρως στ΄όνομα της και μπορείτε να την ακούσετε κάθε Τετάρτη 18:00 με 19:00 και σε επανάληψη κάθε Κυριακή 24:00 με 01:00 από την συχνότητα ΡΑΔΙΟΥΓΙΑ 88FM (εκπέμπει στην πόλη του Αγρινίου και σε κάποια περίχωρα).

Διαδικτυακά μπορείτε να την ακούσετε μέσω της ιστοσελίδας του αυτοοργανωμένου ραδιοφώνου Αγρινίου-Ραδιουργία Fm: http://radiourgia.squat.gr/ .

Και μέσω της ιστοσελίδας της Αυτόνομης Ζώνης: http://agriniozone.blogspot.com/ .

Καλή ακρόαση λοιπόν..

Eκδήλωση.

Εκδήλωση - συζήτηση διοργανώνετε σήμερα Σάββατο στην πόλη του Ηρακλείου από τον πολυχώρο "Ξαστεριά" και τον σύνδεσμο φίλων Εργοτέλη "Αlternatives". H εκδήλωση θα αφορά για τoν συσχετισμό του ποδοσφαίρου με τα κοινωνικά κινήματα , με ομιλητές τους Διονύση Ελευθεράτο , συγγραφέα του βιβλίου "Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;" και Γιάννη Ζαϊμάκη , συγγραφέα του βιβλίου "Εργοτέλης 1929 - 2009".

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Eνάντια στον «αθλητικό» τρομονόμο.

Τα επόμενα 2 βίντεο αποτυπώνουν σε οπτικοακουστικό επίπεδο την πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση - παρέμβαση που είχε κάνει ο σύνδεσμος φίλων Λάρισας "MONSTERS", στο Αll Star Game που είχε διεξαχθεί στις 15 Απριλίου 2009 στο στάδιο Αλκαζάρ , στην πόλη της Λάρισας.

(ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ)

(ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΝΤΕΟ)


Πανό .

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ (ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΟ).


ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ (ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΥΓΙΑ).


ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ.

(ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΛΑΒΙΟ)

(ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΑΚΗ)

(ΓΙΑ ΤΟΥΣ 4 ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΜΑΣ)


ΤΡΙΚΑΛΑ - ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ (ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΑΙ ΟΠΑΔΟΙ/ΑΔΕΡΦΙΑ ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΦΥΛΑΚΗ/ΕΚΕΙΝΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΛΙΔΗ/ΑΛΗΤΕΣ-ΑΝΙΚΑΝΟΙ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ).

ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ - Ο.Φ.Η. (ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ CD ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ).


Α.Ε.Κ. - ΑΙΑΝΤΑΣ ΠΑΛΛΗΝΗΣ (ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ).


Π.Α.Ο.Κ. - Ο.Σ.Φ.Π. (ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΜΠΑΛΟΝΙ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ).


ΔΙΑΓΟΡΑΣ ΡΟΔΟΥ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ (FREEDOM TO ULTRAS).


ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ - ΠΑΛΙΟΤΕΡΟ ΠΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ).

Περαστικά.

Ένας οπαδός της ομάδας μας τραυματίστηκε όταν έσκασε κροτίδα στα χέρια του , στον εκτός έδρας αγώνα με την Κέρκυρα , με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο χειρουργείο για επέμβαση. Απ΄όσο γνωρίζουμε ευτυχώς διέφυγε τα χειρότερα και απλά θα χρειαστεί κάποιος χρόνος μέχρι να επανέρθει πλήρως το χέρι του.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Πανελλήνιο πρωτάθλημα πυγμαχίας νέων.



Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πυγμαχίας νέων (11-14 ετών) που διοργανώθηκε στον Άγιο Κοσμά στην Αθήνα και συμμετείχαν 120 αθλητές από 30 σωματεία, οι αθλητές του συλλόγου σημείωσαν τις παρακάτω διακρίσεις:

Ο Παπαθανασίου Χρήστος στη κατηγορία των 69 κιλών πήρε την 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο.

Ο Μυλωνάς Θανάσης στην κατηγορία των 81 κιλών πήρε την 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο.

Ο Ζαρτιασβίλι Αλέκος στην κατηγορία των +91 κιλών πήρε την 1η θέση και το χρυσό μετάλλιο.

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Όταν μιλάει ο Μπέος τουμπεκί.

Ως γνωστών ο χώρος του αθλητισμού λυμαίνεται από παραγοντίσκους επιχειρηματίες επιφανή στελέχη συνήθως του οικονομικού , πολιτικού , κοινωνικού status quo αυτής της χώρας που κάνουν κουμάντο και επειδή τα επιχειρηματικά συμφέροντα είναι μεγάλα θα πρέπει να συμπλέουμε με τα νερά τους και να βγάζουμε κοινός το σκασμό..

..κάπως έτσι σκέφτονταν και οι δράστες της επίθεσης το περασμένο Σάββατο στον σύνδεσμο φιλάθλων Ολυμπιακού Βόλου (Σ.Φ.Ε.Ο.Β.) , στον οποίο προξένησαν μεγάλες υλικές ζημιές .

Κατά την φυγή τους βέβαια δεν παρέλειψαν να αποτυπώσουν στο πεζοδρόμιο το κίνητρο και πιθανόν τους ενορχηστρωτές των πράξεων τους..

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΜΠΕΟΣ ΤΟΥΜΠΕΚΙ!


Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Τιμωρία.

H πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ κλίκας τιμώρησε με 1 αγωνιστική κεκλεισμένων των θυρών και 37.000 ευρώπουλα την ομάδα μας για την ανάρμοστη, παραβατική, έξω από κάθε λογική, χρηστά ήθη και έθιμα συμπεριφορά των οπαδών της στον αγώνα με τoν Ηρακλή, που διέρρηξαν για λίγο την ποδοσφαιρική βιομηχανία, μόλυναν τα παρθένα αθλητικά ιδεώδη και προκάλεσαν ρήγμα στο ιδεολογικό - δομικό παρασκεύασμα των διοργανωτριών αρχών και λοιπόν παρατρεχάμενων .



Εκκρεμή βέβαια και η έφεση στη δευτεροβάθμια επιτροπή των παπατζήδων της Ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας που θα λάβει την τελική απόφαση για το κεκλεισμένων επόμενο εντός αγώνα με τον Πανσερραϊκό .


Ακόμα η ομάδα τιμωρήθηκε από τους αρμόδιους για την συμπεριφορά των οπαδών της στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ατρόμητο αξιολογώντας την σε 1.000 ευρώ η αλλιώς 340.750 δραχμές .

Σημειωτέων πως όλα τα έσοδα θα διατεθούν στην αφιλοκερδή μη κυβερνητική οργάνωση με την επωνυμία "Κούγιας - Μπέος - Δαλούκας - Πιλάβιος" για την παραγωγή καινούργιων κασετών με dolby surround system που θα διευκολύνουν τους πακετάδες των εισαγγελικών αρχών στο εκκαθαριστικό έργο τους .

Πάρτι οικονομικής ενίσχυσης.

Πάρτι οικονομικής ενίσχυσης διοργανώνετε από τον Super 3 Θέρμης το Σάββατο τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν σε συνοπαδούς μας που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα . Ακολουθεί η ανακοίνωση του συνδέσμου:

SUPER 3 Θέρμης: Πάρτι ενίσχυσης φυλακισμένων αδερφών μας

Υπάρχουν κάποια πράγματα, μπροστά στα οποία οι εκάστοτε επιτυχίες ή αποτυχίες της ομάδας μας φαντάζουν πολύ μικρές.

Στο πνεύμα αυτό, λοιπόν και παρά τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ, ο SUPER 3 Θέρμης διοργανώνει το ερχόμενο Σάββατο (12/3) στα γραφεία του ένα πάρτι οικονομικής ενίσχυσης, με τα έσοδα της βραδιάς να δίνονται σε αδέρφια μας που βρίσκονται άδικα πίσω από τα κάγκελα.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Ευπρόσδεκτοι όλοι από τις 19:00 και μετά στη Διάκου 1, μέχρι όσο πάει.

ΥΓ1: Όσοι θέλετε να συνδράμετε οικονομικά και δεν θα έχετε τη δυνατότητα να παρευρεθείτε στην εκδήλωση, μπορείτε να καταθέσετε οποιοδήποτε ποσό στα γραφεία του ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ SUPER 3.

ΥΓ2: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΑΔΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

ΑΡΗ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΛΠΙΔΑ

Εντυπάκια.

Κυκλοφόρησε το 11ο τεύχος του fanzine που εκδίδουν οι Radical Fans Unted καθώς και το 5ο τεύχος του εντύπου που βγάζει η Αυτόνομη Ζώνη (συλλογικότητα/group οπαδών του Παναιτωλικού). Πληροφορίες για να τα προμηθευτείτε στα post των παιδιών .



Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Εκτεταμένες συγκρούσεις .

Εκτεταμένες συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις έγιναν τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό στον αγώνα με τον Ηρακλή .




Η αρχή έγινε μέσα στον αγωνιστικό χώρο λίγο μετά την λήξη του παιχνιδιού με μια διμοιρία μπλέδες που μέχρι εκείνη την στιγμή βρισκόταν στα επίσημα του γηπέδου και εν συνεχεία με χακί που ήρθαν προς ενίσχυση των συναδέλφων τους.




Οι συγκρούσεις μεταφέρθηκαν αργότερα έξω από το γήπεδο στο στενό της θύρας 1 , στην οδό Παπαναστασίου και στα γύρω στενά.




Οι έμμισθοι μισθοφόροι απ΄την πλευρά τους προέβησαν τόσο μες΄το γήπεδο όσο και έξω από αυτό σε χρήση κροτίδων λάμψης και μεγάλης έκτασης ρίψη δακρυγόνων κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική.




Για μια πιο αναλυτική παρουσίαση των γεγονότων αναδημοσιεύω παρακάτω μέρος άρθρου που βρήκα στην ιστοσελίδα του Athens Indymedia.


*Μετα το τελος του αγωνα, οπαδοι του ΑΡΗ εισεβαλλαν στον αγωνιστικο χωρο προσπαθωντας να προσεγγισουν την φυσουνα και η μπλε διμοιρια των ΥΜΕΤ, η οποια ητανε παραταγμενη στα επισημα στο κατω μερος, με πλατη στο γηπεδο, με υποστηριξη επιτεθηκε στους οπαδους του ΑΡΗ ριχνωντας δακρυγωνα στον αγωνιστικο χωρο. Οι οπαδοι απαντησαν με διαφορα αντικειμενα, σπασμενες καρεκλες, πετρες, σκουπες, μπογιες και πινακιδες. Αλλα και σωμα με σωμα με κλωτσιες και μπουνιες. Αλλα και πυρσο που εκτοξευτηκε απο μικρη αποσταση και επεσε πανω στην διμοιρια. Ενω αλλοι οπαδοι κρατουσαν την καγκελοπορτα της θυρας και ηταν συγκεντρωμενοι με μαζεμενα υλικα σε περιπτωσης επιθεσης των μπατσων οπως και εγινε, με την βοηθεια χημικων και δακρυγωνων. Μετα απο λιγη ωρα αρκετοι συγκεντρωμενοι οπαδοι του ΑΡΗ παρεμειναν εξω απο το γηπεδο, οπου και επιχειρηθηκε εισβολη στη θυρα 2, οπου και προξενηθηκαν μεσα στο γηπεδο φθορες. Μετα απο λιγο βγηκαν και αλλες διμοιριες οπου και ξεκινησαν οι οδομαχιες , με οπαδους του ΑΡΗ να βαζουν φωτια σε καδο απορριματων και καγκελα για οδοφραγματα μπροστα στην παπαναστασιου για να κρατησουν τις διμοιριες οι οποιες επνιξαν την περιοχη στα δακρυγωνα εξαπολυωντας επιθεσεις επι ''δικαιων'' και ''αδικων''. Τα δακρυγωνα εφτασαν μεχρι τα μπαλκονια, οπου καποιοι βγηκαν και εκραζαν τα ΜΑΤ, λογω αναπνευστικων προβληματων που δημιουργηθηκαν.

Οι οδομαχιες συνεχιστηκαν εξω απο την θυρα 1 οπου και μεταφερθηκαν σε διαφορα στενα. Απο παρακειμενα μαγαζια εκτοξευτηκαν καρεκλες στα ΜΑΤ απο οπαδους και διαφορα αλλα αντικειμενα. Επιτηδες οι μπατσοι χρησιμοποιησαν πολλες χειροβομβιδες κροτου λαμψης για να τρομοκρατησουνε τον κοσμο και την περιοχη. Ενω πολλα παρακειμενα στενα και δρομοι αποκλειστηκαν απο τις διμοιριες. Λιγο μετα και πριν ληξουν οι συγκρουσεις αντρες της ομαδας ΔΙΑΣ εμφανιστηκαν σε στενα πανω απο το χαριλαου προσπαθωντας να συλλαβουν κοσμο, κινουμενοι περιμετρικα σε δρομους και παραδρομους, για να ανακοψουν κοσμο και να προβουν σε ελεγχους. Στο σημειο των συγκρουσεων εφτασε ασθενοφορο οπου και παρελαβε τραυματισμενους οπαδους, 2 η 3 τον αριθμο. Οι οδομαχιες συνεχιστηκαν μεχρι της 22:15 περιπου. Προς το παρων δεν υπαρχουν επισημα στοιχεια για συλληψεις. Ενω φωναχτηκε αρκετες φορε το συνθημα ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ. Καγκελα για οδοφραγματα τοποθετηθηκαν και στο πισω μερος της παπαναστασιου για να εμποδισουν εστω στο ελαχιστο του μπατσους σε περιπτωση που ορμουσαν μεσα στο πληθος.*