Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Βραβεύσεις ΠΣΑΤ .

O ΠΣΑΤ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου) όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τίμησε τους κορυφαίους Έλληνες αθλητές της χρονιάς που μας πέρασε.


Αυτές οι βραβεύσεις είναι κάτι σαν τα βραβεία Αρίων , Μad , Πέτρος Κωστόπουλος , Άντρες της χρονιάς , κάτι ανάλογο με τη Μiss Tουρισμός , Μiss Young , καλιστεία Χαλκιδικής και άλλες συναφείς εκδηλώσεις .

Φέτος σε μια σεμνή τελετή που έλαβε χώρα στο ΟΑΚΑ παρουσία εκπροσώπων της Πολιτείας, του Αθλητισμού, Δημοσιογραφικών Ενώσεων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Ολυμπιονικών και άλλων προσωπικοτήτων βραβεύτηκαν μεταξύ άλλων ως κορυφαίος αθλητής της χρονιάς ο αθλητής του τάε κβον ντο Αλέξανδρος Μεθυλοτριενολόνης , ως κορυφαία αθλήτρια η πρωταθλήτρια του τριπλούν Πηγή Στανοζόλη και κορυφαία ομάδα, το Ολυμπιακό «δίδυμο» της κωπηλασίας αποτελούμενο από τους Βασίλη Οξανδρολόνη και Δημήτρη Νανδρολόνη .

Αθλητές μην ξεχνάτε τα αναβολικά , είναι βολικά!!

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Eορταστικές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις .

Κάθε καλός χριστιανός, ευαισθητοποιημένος πολίτης και φιλάνθρωπος (κάτι σαν το φιλόζωος) , αυτές τις ημέρες θα επισκεφτεί τουλάχιστον από ένα ίδρυμα για να εκπληρώσει τις εορταστικές του εκδηλώσεις και υποχρεώσεις (μαζί με το ν’αγοράσει μελομακάρονα , γεμιστή γαλοπούλα με λίγα λιπαρά , να δώσει 50 λεπτά στα παιδάκια για κάλαντα και εννοείται να φτιάξει ειδικό χτένισμα για την πρωτοχρονιά) .

Συντονισμένες με το πνεύμα των ημερών όλες οι π.α.ε δεν παρέλειψαν με τη σειρά τους η κάθε μία να επισκεφτούν κάποιο ίδρυμα με ορφανά από πατέρα , φτωχά στη τσέπη , κακοποιημένα από το μητριό τους , άστεγα χωρίς κεραμίδι , βασανισμένα από τις κακουχίες , παραπληγικά με ειδικές ανάγκες παιδάκια , θέλοντας με αυτό τον τρόπο να συμπάσχουν και αυτές στο θείο δράμα που εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες σε όλο τον κόσμο . Το καλό για όλους τους «φιλάνθρωπους» είναι ότι ποτέ δεν μένουν χωρίς δουλειά κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα αφού πάντα υπάρχει μεγάλη γκαρνταρόμπα από τέτοια ευαγή ιδρύματα που μπορούν να επισκεφτούν , μη αφήνοντάς τους ποτέ να πλήξουν .


Απ’ αυτό το πλαίσιο δεν ξέφυγε δυστυχώς βέβαια ούτε η διοίκηση της π.α.ε η οποία πρωτοστατούντος του Λάμπρου Σκόρδα επισκέφτηκε το Παιδικό Χωριό Βορείου Ελλάδος στο Φίλυρο για να δώσει ελπίδα και χαρά γιορτινές μέρες που είναι .

Φυσικά για να εξηγιόμαστε για να μην παρεξηγιόμαστε δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να θέλεις να βοηθήσεις και να προσφέρεις χαρά σε κάποια παιδάκια , σε κάποιο συνάνθρωπό σου που το έχει ανάγκη ή σε κάποια τέτοια ιδρύματα που έχουν ειδικό χαρακτήρα . Αν και πολλά μπορούν να ειπωθούν για πολλά από αυτά τα ιδρύματα , τα οποία δεν είναι και τόσο αθώα όσο δείχνουν , αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα .

Για να επανέλθω στο θέμα , δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στο να θέλεις να βοηθήσεις . Το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι όλες αυτές οι ενέργειες είναι ενταγμένες στα πλαίσια της τυποποίησης αυτών των ημερών . Δεν γίνονται παρά σαν μία ακόμη υποχρέωση που πρέπει να βγάλουμε , 1-2 φορές το χρόνο σε συγκεκριμένες ημέρες , ίσα ίσα για να μας πουν και μπράβο . Σε όλη αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει τίποτα αληθινό και ουσιαστικό παρά μόνο βασιλεύει η υποκρισία , ο εξευτελισμός της ίδιας της πράξης και ο υποβιβασμός του νοήματος της .

Πολλές φορές τέτοιου είδους επισκέψεις καθώς και άλλες παρόμοιες φιλανθρωπικές βοήθειες δεν στοχεύουν παρά μόνο στην προβολή και διαφήμιση αυτού που της κάνει . Στη δημιουργία καλού ονόματος και της έξωθεν καλής μαρτυρίας που θα χρησιμοποιήσει εν συνεχεία για τις προσωπικές του δουλειές και επιδιώξεις . Η φιλανθρωπία είναι η καλύτερη κάλυψη για να κάνεις πιο άνετα πολλές άλλες βρομοδουλειές .

Επίσης αυτές οι μέρες λειτουργούν σαν άφεση αμαρτιών για την απραξία και το φιλοτομαρισμό που δείχνουμε όλο τον χρόνο . Έτσι με μια καλή πράξη κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα παίρνουμε το συγχωροχάρτι από τον κύριο και μπορούμε επιτέλους να πάμε στον παράδεισο ή καλύτερα για ύπνο .

Αν λοιπόν κάποιος θέλει να βοηθήσει πραγματικά και ουσιαστικά , αθόρυβα και διακριτικά , χωρίς τυμπανοκρουσίες , μπορεί να το κάνει 365 μέρες το χρόνο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας , τα εορταστικά λαμπάκια και τα έντονα φωτάκια τούτων των πανηγυρικών ημερών .Εκτός και αν έχει άλλου είδους βλέψεις και σκοπούς..

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Προσφορά θέσεων εργασίας..

O Αυτόνομος πυρήνας φίλων Άρη βαθύτατα προβληματισμένος από την οικονομική κρίση που μαστίζει όλο τον πλανήτη , αφουγκραζόμενος τον παλμό του κόσμου και αναλογιζόμενος τον κοινωνικό του ρόλο αποφάσισε να προσφέρει θέσεις εργασίας σε μερικούς συνανθρώπους μας που το έχουν πραγματικά ανάγκη . Επειδή οι θέσεις είναι λίγες και το ενδιαφέρον μεγάλο ζητούμε προκαταβολικά την κατανόηση σας και ζητούμε συγνώμη απ’όσους δεν μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε προς το παρόν . Υποσχόμαστε μελλοντικά να φανούμε ακόμη περισσότερο αντάξιοι των υψηλών απαιτήσεων που υπάρχουν . Έτσι προς το παρόν προσφέρουμε..

Σε διεθνή ποδοσφαιριστή (ανεξαρτήτου αριθμό συμμετοχών) μια θέση για οδηγός απορριμματοφόρου στο δήμο Χολαργού (απαραίτητο δίπλωμα οδήγησης) .



Μια θέση σε διεθνή ποδοσφαιριστή για σχολικός τροχονόμος στο δήμο Αγίας Παρασκευής (επιθυμητή προϋπηρεσία) .

Ζητούνται δύο διεθνείς για την κάλυψη κενών οργανικών θέσεων στο δήμο Εκάλης στην υπηρεσία ύδρευσης και αποχέτευσης (προϋπόθεση να έχουν αλλάξει έστω μια βρύση στη ζωή τους) .

Επίσης ένας ακόμη διεθνής για να καλύψει επάξια το νεοσύστατο τμήμα «Βελονισμός-Φυσιοθεραπεία-Βοήθεια στο σπίτι) του δήμου Παλαιού Ψυχικού .

Τέλος ένας ακόμη για να εργαστεί ως κηπουρός στο δήμο Κηφισίας . Προσοχή! (απαραίτητο να έχει σηκώσει κούπα με την εθνική Ελλάδος) .

Οι συμβάσεις θα είναι οκτάμηνες με προοπτική ανανέωσης και οι αιτήσεις θα μπορούν να κατατίθενται ηλεκτρονικά από σήμερα και μέχρι τα φώτα στο email Αυτόνομου πυρήνα . Για περισσότερες πληροφορίες στα κατά τόπους Κέντρα Εξυπηρέτησης Διεθνών , στους Ο.Α.Ε.Δ όλης της χώρας καθώς και στις αντίστοιχες των θέσεων υπηρεσίες των δήμων .


Καλή τύχη σε όλους !!

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Μπορούμε άραγε να ζήσουμε χωρίς μπάτσους ;

Μετά το χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου είναι κοινή διαπίστωση ότι οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν ρεπό από τους αγωνιστικούς χώρους για κάνα δύο βδομάδες.

Γενικώς σε όλα τα γήπεδα είτε απουσίαζαν παντελώς , είτε ήταν σαν να μην υπάρχουν , είτε τέλος σε αυτά που κάναν κάπως πιο αισθητή την παρουσία τους (Αεκ-Πανθρακικός) αντιμετωπίστηκαν με τον απαιτούμενο τρόπο εκείνων των ημερών , με δυστυχή κατάληξη γι’αυτούς .

Φυσικά ενώ θα περίμενε κανείς χωρίς την αστυνομική παρουσία να επακολούθηση γενική σύρραξη σε όλα τα γήπεδα , να διακοπούν όλοι οι αγώνες και τα τοιαύτα , τίποτα αξιόλογο δεν φαίνεται να συνέβη . Όλοι οι αγώνες διεξάχθηκαν κανονικά και δεν άνοιξε μύτη (εκτός από των μπάτσων) .


Τα λέω όλα αυτά γιατί όπως μας έχουν μάθει από μικρούς χωρίς την αστυνομία , χωρίς να έχουν οι άνθρωποι έναν μπαμπούλα πάνω από το κεφάλι τους μονίμως να τους επιτηρεί , αυτό θα έχει ως συνέπεια τη γενική αλληλοσφαγή των ανθρώπινων όντων μεταξύ τους . Ο ένας θ’αρχίσει να εξοντώνει τον άλλον , κοινώς θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας ! Ίσως τελικά ο μύθος της καταστολής να είναι ένα ωραίο παραμυθάκι σαν και αυτό του Άι Βασίλη που αποσκοπεί αλλού.

Βέβαια θα μου αντιτείνουν κάποιοι και εν μέρει θα έχουν δίκιο ότι είμαι κάπως βιαστικός , ότι το χρονικό διάστημα είναι κάπως μικρό για ασφαλή εμπεριστατωμένα συμπεράσματα , ότι το «δείγμα» ήταν κάπως μικρό . Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τουλάχιστον αποτελούν ενδείξεις και βιωμένες εμπειρίες που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες . Για να μην αναφερθώ σε ανάλογα παραδείγματα στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο ..

Ας μην γελιόμαστε οι αστυνομικές δυνάμεις αποτελούν κόκκινο πανί για όλους εμάς τους οπαδούς για διάφορους λόγους . Σίγουρα το θέμα της βίας στα γήπεδα και ειδικότερα το κομμάτι που έχει να κάνει με τις συμπλοκές μεταξύ οπαδών είναι πολυσύνθετο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά με ένα ερώτημα μπάτσοι ή όχι ; Πρέπει να συνυπολογιστούν χίλιοι δύο άλλοι παράγοντες που οδηγούν κόσμο να εξοντώνετε μεταξύ τους . Στρατευμένες εφημερίδες , ραδιόφωνα , δημοσιογράφοι , πρόεδροι και παράγοντες ομάδων , διαιτητές και επίσημοι θεσμοί του ποδοσφαίρου , μερίδα συνδεσμιτών και οπαδών , διαμορφώνουν το κατάλληλο κλίμα και έδαφος για τις όποιες αναμετρήσεις . Πάσης φύσεως οικονομικά και μη συμφέροντα , η αίσθηση της αδικίας , η καλλιέργεια μίσους και εχθρότητας κ.τ.λ , αποκτάν οπαδικό μανδύα και γίνονται οι απαραίτητες πρώτες ύλες σε όσους θέλουν να χειραγωγήσουν και να κατευθύνουν καταστάσεις στο χώρο του αθλητισμού .


Μια ακόμη παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι σε όλες τις διαδηλώσεις που έγιναν από την στιγμή της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και μετά συμμετείχαν εκατοντάδες ανθρώπων που τυχαίνει να συχνάζουν στα γήπεδα και μάλιστα αρκετοί εξ’αυτών κατέβαιναν με τα διακριτικά της ομάδας τους (κασκόλ , σκούφους ,καπέλα) . Παρόλο όμως το μεγάλο αριθμό συμμετοχής οπαδών από διάφορες ομάδες δεν σημειώθηκε ούτε μια οπαδική φασαρία . Κανείς δεν διανοήθηκε να πειράξει τον διπλανό του επειδή υποστήριζε μια άλλη ομάδα . Όχι μόνο αυτό αλλά και όλοι ένιωθαν σαν ένα σώμα , αν και σίγουρα οι περισσότεροι δεν γνωρίζονταν καν μεταξύ τους και μπορεί άλλες στιγμές να είχαν παίξει ακόμα και ξύλο μεταξύ τους . Και σίγουρα όλα αυτά καταδεικνύουν πολλά ..


Ένα είναι το σίγουρο , πως μια άλλη οπαδική κουλτούρα είναι εφικτή .
Έξω οι μπάτσοι(και όχι μόνο αυτοί) από τα σπίτια μας(γήπεδα) !

Kαλά χριστούγεννα .

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Κούγιας , βίος και πολιτεία

Λαμπρός δικηγόρος , ευυπόληπτος πολίτης , εξαίρετο στέλεχος της κοινωνίας μας , άξιο τέκνο της high class society .

Tι χρειάζεται βέβαια να κάνει κάποιος για ν’ανήκει σε όλα αυτά ; Μα προφανώς ! Να ρίχνει καμιά μπουνιά (στην πλατεία Κολωνακίου όμως , όχι όπου και όπου) , να ξεβρακώνει , να μιλάει καλά την γλώσσα των κοσμητικών επιθέτων και να την χρησιμοποιεί ανάλογα , να πηδάει μάντρες πιο ψηλά απ’όλους , να πρωτοστατεί στο κίνημα για την απελευθέρωση της Μυκόνου από τους χαρούμενους (γκέι) , να αθωώνει εμπόρους ναρκωτικών , να βγαίνει κάθε τρεις και λίγο στα media για την απαραίτητη προβολή του , να αγοράζει συχνά ομάδες και εν συνεχεία να τον κυνηγάμε όλοι οι οπαδοί(τελευταίο θύμα του η Παναχαική) και φυσικά με τη συμμετοχή του σε δικηγορικά και δικαστικά κυκλώματα να μπορεί να κερδίζει δίκες ώστε να χτίσει το δικηγορικό του «όνομα» .

Α ξέχασα , εννοείται να καταδικάζει απερίφραστα κάθε μορφή βίας ..

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

H 2πλή δολοφονία ενός ανθρώπου .

Κάποτε αναρωτιόμουν αν γίνετε να σκοτώσεις κάποιον δύο φορές . Τις τελευταίες μέρες μετά τα τραγικά γεγονότα κατέληξα πως ναι , είναι εφικτό . Πρώτα τον σκοτώνεις σωματικά και μετά προσπαθείς να τον εξοντώσεις και ηθικά . Αφού στην αρχή σκυλεύεις στο σώμα του , εν συνεχεία προσπαθείς να καπηλευτής τη μνήμη του , την εν γένει υπόσταση του .



Αυτό επιχειρήθηκε με την υπερασπιστική γραμμή των δύο ειδικών φρουρών και του δικηγόρου τους Αλέξη Βατίδου . Προσπάθησαν να περάσουν ότι ο Αλέξανδρος ήταν ένα παιδί προβληματικό , με αποκλίνουσα συμπεριφορά και άρα η δολοφονία του ίσως να ήταν σε κάποιο βαθμό αναγκαία ; Επιβεβλημένη ; Αναγκαστική ; Όπως είπε και ο δικηγόρος «το δικαστήριο θα αποφασίσει αν έπρεπε να πεθάνει ή όχι» . Άσε που όλα μπορεί τελικά να ήταν απλά μια «παρεξήγηση» , η κακιά στιγμή , θέλημα θεού !

Με το υπόμνημα των δύο εντεταλμένων κακοποιών ειδικών φρουρών ήρθαν στο φως της δημοσιότητας προσωπικά στοιχεία του Αλέξανδρου . Πώς ήταν παιδί πλουσίων γονέων , ότι σύχναζε στα Εξάρχεια , πήγαινε στα γήπεδα (μάλιστα υπήρχαν πληροφορίες ότι είχε πάει και σε συγκεκριμένο αγώνα) ,σε πιο σχολείο πήγαινε , κάθε πότε άλλαζε σχολικά ιδρύματα κ.τ.λ . Βέβαια όλες αυτές οι πληροφορίες ήταν μια ευγενική χορηγία της αστυνομίας στους δύο ειδικούς φρουρούς , δηλώνοντας τους έτσι ευθύς εξαρχής με αυτό τον τρόπο την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξή τους . Βέβαια φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο είναι παράνομο , αλλά τι σημασία έχει .Επίσης μπορεί ο καθένας από εμάς να φανταστεί το τι φακέλωμα τρώει στη ζωή του . Κάτι τέτοιο έγινε βέβαια και με το περίφημο πόρισμα της βαλλιστικής εξέτασης που τα στοιχεία της(ασχέτως αν αυτά ίσχυαν ή όχι) άρχισαν να διαρρέουν στον τύπο από τον Έφη Κούγια πριν καν ολοκληρωθεί (για να μην πούμε πριν καν αρχίσει) η όλη διαδικασία . Φαντάζομαι πως και αυτό είναι παράνομο και πως και αυτές οι πληροφορίες λογικά δόθηκαν στην υπερασπιστική γραμμή από μέσα , από το ίδιο το σύστημα .

Το σύστημα είναι γνωστό πως φροντίζει τα παιδιά του και θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τα προστατέψει . Ίσως βέβαια να προσπαθήσει να τα βγάλει ότι βλέπουν σατανάδες και έχουν ψυχολογικά προβλήματα . Προφανώς περιμένουν να περάσει λίγο ο καιρός , να κοπάσει λίγο ο ντόρος για να μπορούν να κινηθούν λίγο πιο άνετα . Σίγουρα κάποια στιγμή , σχετικά σύντομα , θα τους αποφυλακίσει για λόγους υγείας , όπως έγινε με τόσους και τόσους (κουμπάρους , καρτέλ , παραδικηγόρους , παραδικαστηκούς και λοιπούς) . Στο μεταξύ θα τους στείλει σε ειδικές φυλακές με πλήρεις ανέσεις (δικό τους κελί και χώρο προαυλισμό , τηλεόραση , ραδιόφωνο και playstation στο κελί , απεριόριστα επισκεπτήρια , καλό φαγητό και άδεια να παραγγέλνουν ότι θέλουν απ’έξω , καθώς και άλλες εξυπηρετήσεις) . Είπαμε το σύστημα επιφυλάσσει ειδική μεταχείριση για όλα τα παιδιά του και τα επιβραβεύει ανάλογα !

Όσο για εμάς όσο περνά η ώρα η απέχθεια μεγαλώνει..

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Wanted dead or alive .

O δολοφόνος μπάτσος..
Ο δολοφόνος συνήγορος..

Περί αποκλίνουσας συμπεριφορας .

Προσοχή , όποιος τυχαίνει να πηγαίνει σε αθλητικούς αγώνες ή συνηθίζει να συχνάζει σε γήπεδα έχει αποκλίνουσα συμπεριφορά .



Τάδε έφη ο ράμπο εκτελεστής και μας άφησε όλους σύξυλους . Τι κόμπλεξ μπορεί να έχει άραγε αυτός ο «άνθρωπος» .



Έτσι εξηγείτε με τον καλύτερο τρόπο η αντιμετώπιση που έχουν όσοι πηγαίνουν στα γήπεδα από τους επικίνδυνους για τη δημόσια υγεία δημόσιους υπαλλήλους μπασκινάδες .



Με τον καλύτερο τρόπο φανερώθηκε το πώς αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί , όλους εμάς . Και ας μην γελιόμαστε , αυτές οι απόψεις δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός , αλλά ο κανόνας!

Όποιος πάει στο γήπεδο είναι κακός , προβληματικός , λίαν επικίνδυνος για το δημόσιο καλό . Γι’αυτό πρέπει να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή ότι αποτελεί κινούμενο στόχο για τους οικογενειάρχες μπάτσους με τρία παιδιά .




Δεν συμβαδίζουμε με τα ήθη και τα έθιμα των αστυνομικών βλέπετε . Δεν συχνάζουμε σε καζίνα , κυριλέ κέντρα διασκέδασης με την κόκα κάτω από το τραπέζι , σε μπαράκια με πληρωμή αιθέριες υπάρξεις , στριπτιτζάδικα με αισθησιακούς χορούς και μαγαζάκια με καρπουζάκια για μπαράκια .



Προσοχή λοιπόν κυκλοφορούν οικογενειάρχες με στολή ανάμεσα μας ..

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Ο καθόλου τυχαίος θάνατος ενός 15χρονου .

Αν υπάρχει κάτι στο οποίο συμφωνούν όλοι είναι ότι τα γεγονότα που εξελίχθηκαν μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήσαν πρωτόγνωρα, ακόμα και για τα ελληνικά δεδομένα. Πρωτόγνωρα όσον αφορά την έκταση που έλαβαν χώρα , την διάρκεια τους , της συμμετοχή του κόσμου.

Πολλοί μίλησαν για τα μεγαλύτερα επεισόδια που έγιναν μετά την μεταπολίτευση , ενώ άλλοι τα συνέκριναν με τα γεγονότα στα προάστια των γαλλικών πόλεων πριν μερικά χρόνια . Ένα είναι το σίγουρο , αυτά τα γεγονότα ήρθαν για να μείνουν και σίγουρα θα μνημονεύονται και θα αποτελούν σημείο αναφοράς για πολλές δεκαετίες ακόμα .


Τα όσα εξελίχθησαν μετά την καθόλου τυχαία δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου ήρθαν από το «πουθενά» . Δεν ήταν παρά το αυθόρμητο χιλιάδων ανθρώπων που οργάνωσαν το θυμό , την αγανάκτηση , την οργή τους , απέναντι σε αυτούς , σε ότι , θεώρησαν υπεύθυνο για το θάνατο του .


Αυτά τα γεγονότα δεν είχαν υποκινητές , καθοδηγητές , περιφρουρητές , ειδικούς . Δεν υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι να δίνουν εντολές και άλλοι να τις εκτελούν . Δεν υπήρχαν οι αρχηγοί και τα στρατιωτάκια . Ο καθένας ήταν αρχηγός και στρατιώτης του εαυτού του , που υπάκουε μόνο στη συνείδηση και τις θελήσεις του .Ακόμα και όταν εμφανίστηκαν κάποια στιγμή αυτοί που θελαν να διευθύνουν τα πράγματα , π.χ. για το τι τροπή θα έπρεπε να πάρουν οι κινητοποιήσεις , με το προσωπείο του κομματικού στελέχους , του γονέα , του συνετού ανθρωπάκου , του αγανακτισμένου πολίτη , πολύ απλά τους έγραψαν όλοι στα παλιά τους τα παπούτσια .


Οι λόγοι για τους οποίους κατέβηκε ο κόσμος στις διαδηλώσεις προφανώς ποικίλουν . Άλλοι συγκινήθηκαν από το ότι ο νεκρός ήταν ένας 15χρονος , γόνος καλής οικογενείας , παιδί πέρα από κάθε υποψία . Άλλους τους άγγιξε ο τρόπος της δολοφονίας του , ενώ για άλλους ο Αλέξανδρος ήταν το παιδί που συναναστρέφονταν . Άλλοι σκέφτηκαν ότι στη θέση του Αλέξη θα μπορούσε να βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή οι ίδιοι ή οι φίλοι τους.. Σε άλλους το άκουσμα της δολοφονίας του ζωντάνεψε τις δικές τους στιγμές βασανισμού , κακοποίησης ,ξυλοδαρμού , που υπέστησαν από τα όργανα της τάξης κάποια στιγμή στη ζωή τους . Ενώ για άλλους η δολοφονία αυτή ήταν ακόμα ένα επεισόδια στην καθημερινή καταπίεση , βαρβαρότητα , υποδούλωση , που υφίστανται . Μόνο που αυτή τη φορά πήρε τη χειρότερη μορφή , αυτή του θανάτου .



Ο κάθε άνθρωπος βίωσε με τον δικό του τρόπο το άκουσμα της δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού . Κατά τον ίδιο τρόπο ο καθένας διαδήλωσε με όποιον τρόπο αυτός θεωρούσε σωστό . Έτσι εκφράστηκαν διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές , αποδεικνύοντας ακριβώς με αυτό τον τρόπο, το ακαθοδήγητο . Αλλά έτσι είναι όλα τα ελεύθερα γεγονότα , εκφράζουν , παραθέτουν , συνθέτουν , διαφορετικές αντιλήψεις , οπτικές και πρακτικές , έξω από οποιαδήποτε «νόρμα» .


Η αστυνομική βία δεν ξεκινάει και σταματάει με την εκτέλεση του Αλέξη . Τη νιώθει κανείς στο πετσί του καθημερινά με χίλιους δυο τρόπους , είναι πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρών . Την γνώρισε και ο καθένας βέβαια με τον καλύτερο τρόπο μέσα από τις διαδηλώσεις . Μέσα από τους ξυλοδαρμούς , τις προσαγωγές , τις φυλακίσεις ,την εισπνοή εκατοντάδων δακρυγόνων που σου κόβουν την αναπνοή , μέσα από τα κατάγματα σε διάφορα μέρη του σώματος από τα δακρυγόνα και τις πλαστικές σφαίρες που εκτόξευαν οι καλά εκπαιδευμένοι δημόσιοι υπάλληλοι αστυνομικοί .


Φυσικά υπήρξαν και κάποιοι οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι ευθύς εξαρχής με ότι συμβαίνει εδώ και μια βδομάδα σε όλη την ελληνική επικράτεια . Δημοσιογράφοι , πολιτικοί , συνδικαλιστές , συνάδελφοι των δύο ειδικών φρουρών , κομματικοί υπάλληλοι , καταναλωτές που δεν μπορούσαν να ξοδέψουν τον 13ο μισθό τους , αγανακτισμένοι πολίτες , αγανακτισμένοι χρυσαυγίτες , κυρίως μέσα από το κουβούκλιο της τηλεόρασης αρχικά και από το δρόμο δειλά δειλά εν συνεχεία , προσπάθησαν να δυσφημήσουν όσο μπορούσαν τα γεγονότα και να τα καταστείλουν όσο γίνετε . Με μια αυτοσυγκράτηση βέβαια και όχι τόσο απροκάλυπτα , γιατί και οι καταστάσεις ήταν ιδιάζουσες .

Επίσης από τις πρώτες ημέρες έγινε προσπάθεια να ταξινομηθούν οι διαδηλωτές σε τάξεις και κατηγορίες με ειδική συμπεριφορά η κάθε μια , με προφανή σκοπό να χωριστούν σε καλοί και κακοί . Αντιεξουσιαστές κουκουλοφόροι , μετανάστες , μαθητές , φοιτητές , εργάτες (το ακούσαμε και αυτό!) , φιλήσυχοι ειρηνικοί πολίτες , ήταν μόνο μερικές από τις ταμπέλες που επέλεξαν τα μ.μ.ε για τους συμμετέχοντες στα δρώμενα της τελευταίας βδομάδας . Φυσικά κανείς από αυτούς που συμμετείχαν στα γεγονότα δεν ένοιωσε ως μέρος μιας συγκεκριμένης τάξης ή μέλος μιας κάστας , που η ταξική του συνείδηση και θέση του υπαγόρευε να κατέβει στις διαδηλώσεις . Κανείς 14,15,16,17χρονος ας πούμε δεν είπε «Α , είμαι μαθητής πρέπει να κατέβω στην πορεία!» . Οι ταξικές κατηγοριοποιήσεις και σχέσεις χρειάζονται μόνο σε όσους θέλουν να παράγουν πολιτική και να κατευθύνουν τα γεγονότα . Τα πλουσιόπαιδα από τη Βούλα , τη Γλυφάδα , συμπορεύονταν , έσπαγαν και καίγανε τμήματα με τα πιο «λαικά» παιδιά από το Περιστέρι και την Πετρούπολη . Ναι η μεγαλύτερη εξέγερση (επιτρέψτε μου να την αποκαλέσω έτσι ) στην Ελλάδα τα τελευταία 20-30 χρόνια ήταν αταξική!!


Για να μην πολυλογώ και κουράζω το μόνο που είδα όλες αυτές τις ημέρες στους δρόμους ήταν ανθρώπους . Ανθρώπους αδέσμευτους , ανεξάρτητους , αυτόνομους , όλων των ηλικιών , με διαφορετικές αντιλήψεις , που ο πλούτος της βιωματικής σφαίρας του καθενός τους έφερε στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούν , να διαδηλώσουν , να βροντοφωνάξουν , ΑΛΕΞΗ ΖΕΙΣ ..

Όπως είπα τα γεγονότα ήρθαν για να μείνουν . Έτσι μια βδομάδα μετά οι διαδηλώσεις με διάφορες μορφές συνεχίζονται ( με καταλήψεις σε σχολεία ,σχολές , κυβερνητικά κτίρια , κλεισίματα δρόμων , πορείες ,καθιστικές διαμαρτυρίες , επιθέσεις σε μπάτσους , αστυνομικά τμήματα ,τράπεζες κ.τ.λ , με όποιον τρόπο μπορεί να επινοήσει ο καθένας ) . Τα πάντα συνεχίζονται και απ’ότι φαίνεται για πολύ ακόμα . Ραντεβού λοιπόν στους δρόμους..

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Φωτογραφίες απο τους αγώνες .


Φωτο απο χτες..

Μπάσκετ..